Ἐπεισόδιο Ι

Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης | Ἁγιορεῖτες Πατέρες | Τηλεόραση

---

Τὴν Παρασκευή 4 Ἀπριλίου 2025, ἔγινε ἡ προβολή τοῦ 10ου ἐπεισοδίου τοῦ Β΄ κύκλου τῆς τηλεοπτικῆς σειρᾶς «Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπὸ τὰ Φάρασα στὸν Οὐρανό».

Ἐπεισόδιο Ι

Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἀποφασίζει νὰ συγγράψει τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα. Μετὰ ἀπὸ 45 χρόνια, ὁ Ἰορδάνης καὶ ὁ πατέρας Παΐσιος συναντιοῦνται στὴν Δράμα.

Στὸ κελὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὁ πατέρας Παΐσιος «πιάνει φιλίες» μὲ ἕνα μικρὸ πουλάκι, ἕναν κοκκινολαίμη. Δέχεται, ὅμως, καὶ Θεῖες ἐπισκέψεις. Ἡ Ἁγία Εὐφημία ἐμφανίζεται στὸ κελί του καὶ τὸν καθοδηγεῖ σὲ κάποια πνευματικὰ ζητήματα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦν. Ἀποφασίζει νὰ γράψει τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καὶ ἐπισκέπτεται τὴν Κόνιτσα, γιὰ νὰ βρεῖ συγχωριανούς του ποὺ ἔχουν ζήσει κοντὰ στὸν Ἅγιο.

Ἐκεῖ συναντᾶ τὴν ἀδελφή του, τὴ Χριστίνα, γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ πατέρα τους. Στὴν ἔρευνά του θὰ συναντήσει καὶ τὸν Ἰορδάνη, ὁ ὁποῖος συγκλονίζεται, ὅταν καταλαβαίνει πὼς ὁ πατέρας Παΐσιος ποὺ ἔχει μπροστά του, εἶναι τὸ μωρὸ ποὺ κρατοῦσε ἡ Εὐλογία στὴν ἀγκαλιά της, ὅταν ἔφευγαν ἀπὸ τὰ Φάρασα.

---

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἀγιορείτης, κατὰ κόσμον Ἀρσένιος Ἐζνεπίδης (Φάρασα Καππαδοκίας, 25 Ιουλίου 1924 – Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 12 Ιουλίου 1994).

Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπὸ τὰ Φάρασα στὸν Οὐρανό | Α΄ Κύκλος

Ἐπεισόδιο Α΄
Ἡ ἱστορία τοῦ γέροντα Παϊσίου, τοῦ σύγχρονου Ἁγίου ποὺ ἄγγιξε ὅλο τὸν κόσμο τῆς Ὀρθοδοξίας, ξεκινάει μὲ τὴ γέννησή του στὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, στὶς 25 Ἰουλίου 1924. Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, βαφτίζεται ἀπὸ τὸ γέροντα Ἀρσένιο τὸν Καππαδόκη, ὁ ὁποῖος τοῦ δίνει τὸ ὄνομά του. Ἡ γέννηση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου συμπίπτει μὲ τὸν ξεριζωμὸ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Καππαδοκία.

Ἐπεισόδιο Β΄
Οἱ ξεριζωμένοι ἀπὸ τὴν Καππαδοκία γιορτάζουν τὴν ἑορτὴ τῆς Κοίμησης τῆς Θεοτόκου μακριὰ ἀπὸ τὸ χωριό τους, μὲ μιὰ ὑπαίθρια λειτουργία. Φτάνουν στὸν Πειραιᾶ στὶς 14 Σεπτεμβρίου, περιμένοντας νὰ βροῦν τὴ μάνα Ἑλλάδα ποὺ θὰ τοὺς ἀγκαλιάσει, συναντοῦν ὅμως πάρα πολλὲς δυσκολίες καὶ προβλήματα.

Ἐπεισόδιο Γ΄
Σαράντα μέρες μετὰ τὴν ἐγκατάσταση τῶν ξεριζωμένων στὸ κάστρο τῆς Κέρκυρας, ὁ Γέροντας Ἀρσένιος «κοιμᾶται» στὸ νοσοκομεῖο τῆς πόλης, στὶς 10 Νοεμβρίου τοῦ 1924. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς συγκλονίζει ὅλη τὴν κοινότητα, γιατί ὁ Γέροντας Ἀρσένιος ἦταν ὁ πνευματικὸς τους πατέρας, ὁ γιατρός, ὁ δάσκαλός τους.

Ἐπεισόδιο Δ΄
Ὁ Πρόδρομος Ἐζνεπίδης, πατέρας τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, προσπαθεῖ νὰ σταθεῖ χωρὶς τὸν πνευματικό του πατέρα, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ. Εἶναι ἕτοιμος νὰ τὰ παρατήσει, ὅταν ἡ γυναῖκα του Εὐλογία δείχνει τὴ δύναμή της καὶ τὴ σοφία ποὺ κουβαλᾶ στὴν ψυχή της. Τὸν στηρίζει καὶ τὸν βοηθᾶ νὰ μὴ λυγίσει. Ἐννέα μῆνες μετὰ τὴν ἔλευσή τους στὴν Κέρκυρα, φεύγουν γιὰ τὴν Πλαταριὰ Θεσπρωτίας.

Ἐπεισόδιο Ε΄
Μετὰ ἀπὸ πολλὲς περιπλανήσεις καὶ δυσκολίες, ἡ οἰκογένεια τοῦ Πρόδρομου Ἐζνεπίδη φτάνει στὴν Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου. Ἐκεῖ, βρίσκουν ἀνθρώπους ποὺ τοὺς ὑποδέχονται μ’ ἀγάπη καὶ τοὺς βοηθοῦν στὸ νέο ξεκίνημα τῆς ζωῆς τους. Ὁ μικρὸς Ἀρσένιος ψελλίζει τὶς πρῶτες προσευχές του καὶ μεγαλώνει σ’ ἕνα πνευματικὸ περιβάλλον.

Ἐπεισόδιο Στ΄
Ἡ Εὐλογία διακρίνει τὴν πνευματικὴ κλίση τοῦ Ἀρσενίου καὶ φροντίζει, ἀπὸ πολὺ νωρίς, νὰ τοῦ μεταδώσει τὴ μεγάλη της πίστη. Πέρα ἀπὸ τὶς προσευχές, τοῦ μιλάει γιὰ τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴν ταπείνωση, καὶ γιὰ τὸ πὼς πρέπει νὰ πολεμᾶ τοὺς κακοὺς λογισμούς.

Ἐπεισόδιο Ζ΄
Ἡ οἰκογένεια Ἐζνεπίδη ἑτοιμάζεται γιὰ τὸ γάμο τῆς Ἀμαλίας. Ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς πόλεμος ἔρχεται, ὅμως, νὰ ἀνατρέψει τὰ σχέδια καὶ τὶς ζωὲς ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ὁ Ραφαὴλ καὶ ὁ Χαράλαμπος πηγαίνουν στὸν πόλεμο καὶ ὁ Ἀρσένιος προσπαθεῖ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του νὰ σταθεῖ ὄρθια στὶς πολὺ δύσκολες στιγμές. Ἀκολουθεῖ ἡ γερμανικὴ κατοχὴ καὶ οἱ μεγάλες δυσκολίες ποὺ φέρνει.

Ἐπεισόδιο Η΄
Ὁ Ἀρσένιος, μὲ μεγάλο κίνδυνο τῆς ζωῆς του, σώζει ἕναν συστρατιώτη του ποὺ πληγώθηκε στὴ μάχη. Ὅλοι θαυμάζουν τὸ θάρρος του καὶ προσπαθοῦν νὰ καταλάβουν πὼς δὲν χτυπήθηκε ἀπὸ τὰ πυρὰ ποὺ δέχτηκε στὴν προσπάθειά του νὰ μεταφέρει τὸν πληγωμένο στρατιώτη. Ἡ Εὐλογία δέχεται μιὰ μεγάλη ἔκπληξη. Ὁ Ἀρσένιος ἐπιστρέφει στὸ σπίτι καὶ τῆς λέει ὅτι ἀπολύθηκε ἀπὸ τὸν στρατό. Ἡ χαρά της δὲν θὰ κρατήσει γιὰ πολύ, διότι τῆς ἀνακοινώνει ὅτι θὰ φύγει γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ἐπεισόδιο Θ΄
Ὁ Ἀρσένιος, ἀκολουθῶντας τὴ συμβουλὴ τοῦ Γέροντα Κυρίλλου, ἐπιστρέφει στὸ σπίτι του καὶ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του νὰ ἀνταποκριθεῖ στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα γιὰ νὰ φτιάξει τὴν προῖκα τῆς μικρῆς ἀδελφῆς του, τῆς Χριστίνας. Μένει στὴν Κόνιτσα καὶ δουλεύει σκληρὰ γιὰ τρία χρόνια. Ἔχοντας ἐκπληρώσει ὅλες τὶς ὑποχρεώσεις ἀπέναντι στὴν οἰκογένειά του, φεύγει ὁριστικὰ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ἀνασκόπηση Α΄ Κύκλου
Ἡ πορεία τοῦ Ἁγίου Γέροντα Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου ἀπὸ τὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, τὴν Ἀθήνα, τὴν Κέρκυρα, τὴν Πλαταριὰ τῆς Θεσπρωτίας, τὴν Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ μπῆκε στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ἐπεισόδιο Α΄
Ὁ πατέρας Παΐσιος δίνει τὸν ἀγῶνα του, ὡς μοναχὸς πιά, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου, στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἕνα ὅραμα τῆς Παναγίας, ὅμως, τὸν ὁδηγεῖ πίσω στὴν Κόνιτσα, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου, γιὰ νὰ ἀνακαινίσει τὸ καμένο ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς μοναστήρι. Ἔτσι, τὸν Ἰούλιο τοῦ 1958, ἐπιστρέφει στὴν Κόνιτσα καὶ χωρὶς νὰ περάσει ἀπὸ τὸ σπίτι του πηγαίνει ἀπ’ εὐθείας στὸ μοναστήρι.

Ἐπεισόδιο Β΄
Ἡ Εὐλογία στενοχωριέται ὅταν μαθαίνει πὼς ὁ γιὸς της ἐπέστρεψε, ἀλλὰ δὲν πέρασε ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ ἀναρωτιέται τὸν λόγο τῆς πράξης του αὐτῆς. Ὁ πατέρας Παΐσιος ἀρχίζει τὶς προσπάθειες νὰ ἀνοικοδομήσει τὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου στὴν Κόνιτσα. Βρίσκει, ὅμως, καθημερινὰ πάρα πολλὰ ἐμπόδια. Ἡ πανήγυρη τῆς μονῆς γίνεται αἰτία πειρασμοῦ.

Ἐπεισόδιο Γ΄
Ὁ πατέρας Παΐσιος πηγαίνει στὴν Κέρκυρα, βρίσκει τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καὶ κάνει τὴν ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του. Στὴ συνέχεια, ἐπιστρέφει στὴν Κόνιτσα καὶ ὅλη ἡ οἰκογένειά του προσκυνᾶ συγκινημένη τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου. Μετὰ ἀπὸ 34 χρόνια, παίρνουν ξανὰ τὴν εὐχὴ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα.

Ἐπεισόδιο Δ΄
Στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κόνιτσας φτάνει καταγγελία ὅτι ὁ πατέρας Παΐσιος βοηθάει κομμουνιστὲς καί, καθὼς τὰ πάθη καὶ τὰ μίση τοῦ ἐμφυλίου πολέμου εἶναι ἀκόμη ἔντονα, ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητρόπολης κάνει σφοδρὴ παρατήρηση στὸν πατέρα Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ὅμως ἐξηγεῖ ὅτι δὲν βλέπει κόμματα ὅταν βοηθάει ἀνθρώπους, ἀλλὰ εἰκόνες Θεοῦ. Αὐτὸ ἐξοργίζει τὸν Πρωτοσύγκελλο ἀκόμη περισσότερο.

Ἐπεισόδιο Ε΄
Ὁ πατέρας Παΐσιος παρακαλεῖ τὸν Χριστό, νὰ τοῦ δείξει τὴν πραγματικὴ ταπείνωση. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐνῷ βρίσκεται στὸ Ἱερὸ καὶ ἑτοιμάζεται νὰ κοινωνήσει, ὁ ἱερέας τὸν βγάζει ἔξω, λέγοντάς του ὅτι εἶναι ἀνάξιος νὰ κοινωνήσει Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Ὁ πατέρας Παΐσιος βγαίνει ἔξω, στέκεται τελευταῖος στὴν οὐρὰ τῶν πιστῶν καὶ κοινωνεῖ.

Ἐπεισόδιο Στ΄
Ἡ ὑγεία τοῦ πατέρα Παϊσίου εἶναι σὲ σοβαρὴ κατάσταση καὶ ἔτσι φιλοξενεῖται στὸ σπίτι μιᾶς κυρίας ἀπὸ τὴν Φιλόπτωχο, μέχρι νὰ ἀναρρώσει. Ὅταν ἐπιστρέφει στὴν Ἱερὰ Μονὴ Στομίου, τον ἐπισκέπτεται ὁ Διάκονος Δαμιανὸς ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Ὄρους Σινᾶ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ πάει νὰ μείνει μαζί τους.

Ἐπεισόδιο Ζ΄
Ὁ πατέρας Παΐσιος καταφθάνει στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης στὸ Ὄρος Σινᾶ. Οἱ μοναχοὶ τῆς Μονῆς τοῦ παραχωροῦν ἕνα μικρὸ κελὶ στὴν ἔρημο, ὅπου ξεκινᾶ τὴν πνευματική του ἄσκηση κάτω ἀπὸ ἀντίξοες συνθῆκες, καθὼς οἱ ἐπιθέσεις τοῦ πειρασμοῦ εἶναι καθημερινές. Παρὰ τὶς δυσκολίες, ὁ πατέρας Παΐσιος ἀφοσιώνεται στὴν προσευχή καὶ τὴν ἄσκηση, ἐνῷ ἡ μητέρα του προσεύχεται γιὰ τὴ φροντίδα του. Ἐνῷ προσεύχεται, ὅμως, ἀφήνει τὴν τελευταία της πνοὴ, εἰρηνικά.

Ἐπεισόδιο Η΄
Ἡ βεβαρημένη ὑγεία τοῦ πατέρα Παϊσίου τὸν ἀναγκάζει νὰ φύγει ἀπὸ τὸ Ὄρος Σινᾶ καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ, συναντᾶ τὸν παπᾶ-Τύχωνα καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ γίνει ὁ πνευματικός του. Ἕνας ἀγῶνας ἀρχίζει. Κοντὰ τοῦ μαζεύονται κάποιοι νέοι μοναχοὶ καὶ τὸν παρακαλοῦν νὰ τοὺς συντροφεύσει ὡς πνευματικὸς ὁδηγός τους. Ἡ ὑγεία τοῦ πατέρα Παϊσίου κλονίζεται σὲ μεγάλο βαθμὸ καὶ ἀναγκάζεται νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, γιὰ νὰ ἐπισκεφθεῖ γιατροὺς στὴ Θεσσαλονίκη.

Ἐπεισόδιο Θ΄
Ὁ παπᾶ-Τύχωνας, ὁ ὁποῖος προγνωρίζει τὸν θάνατό του, καλεῖ τὸν πατέρα Παΐσιο καὶ τοῦ ἀνακοινώνει τὴν ἐπιθυμία του νὰ μεταφερθεῖ στὸ κελί του, μόλις ὁ ἴδιος κοιμηθεῖ. Κατόπιν αὐτοῦ, ὁ πατέρας Παΐσιος μένει κοντά του καὶ ζεῖ τὶς τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου ἀνθρώπου. Σέβεται τὴν ἐπιθυμία τοῦ πνευματικοῦ του καὶ παραμένει στὸ κελὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἐπεισόδιο Ι΄
Στὸ κελὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὁ πατέρας Παΐσιος «πιάνει φιλίες» μὲ ἕνα μικρὸ πουλάκι, ἕναν κοκκινολαίμη. Δέχεται ὅμως καὶ Θεῖες ἐπισκέψεις. Ἡ Ἁγία Εὐφημία ἐμφανίζεται στὸ κελί του καὶ τὸν καθοδηγεῖ σὲ κάποια πνευματικὰ ζητήματα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦν. Ἀποφασίζει νὰ γράψει τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καὶ ἐπισκέπτεται τὴν Κόνιτσα, γιὰ νὰ βρεῖ συγχωριανούς του, ποὺ ἔχουν ζήσει κοντὰ στὸν Ἅγιο.

Ἐπεισόδιο ΙΑ΄
Ὕστερα ἀπὸ 11 χρόνια παραμονῆς στὸ Ἱερὸ Κελὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὁ πατέρας Παΐσιος φεύγει καὶ ἐγκαθίσταται στὸ Ἱερὸ Κελὶ τοῦ Γενεθλίου τῆς Παναγίας στὴν Παναγούδα, σὲ ἀπόσταση 4,5 χιλιομέτρων ἀπὸ τὶς Καρυές. Ἐκεῖ, ζεῖ βοηθῶντας πιστοὺς ποὺ τὸν ἐπισκέπτονται καθημερινά.

Ἐπεισόδιο ΙΒ΄
Ἡ ὑγεία τοῦ πατέρα Παϊσίου κλονίζεται καὶ ὑποφέρει ἀπὸ ἀκατάσχετες αἱμορραγίες. Οἱ ἐξετάσεις ποὺ ἀκολουθοῦν, δείχνουν καρκίνο στὸ ἔντερο καὶ ὁ πατέρας Παΐσιος ὁδηγεῖται σὲ ἐγχείρηση καὶ χημειοθεραπεῖες. Μένει στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου στὴ Σουρωτή, ὅπου ἡ Γερόντισσα μαζὶ μὲ τὶς μοναχές τῆς Μονής στέκονται δίπλα του. Ἡ ἀντιμετώπιση τῆς ἀσθένειάς του καὶ ἡ ὁσιακή του κοίμηση εἶναι τὸ ἐπιστέγασμα ὅλης τῆς πνευματικῆς του πορείας καὶ ἄσκησης.