Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης | Ἁγιορεῖτες Πατέρες | Τηλεόραση
Α΄ Κύκλος | Ἐπεισόδιο Θ
Ὁ Ἀρσένιος, ἀκολουθῶντας τὴ συμβουλὴ τοῦ Γέροντα Κυρίλλου, ἐπιστρέφει στὸ σπίτι του γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του νὰ ἀνταποκριθεῖ στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα καὶ νὰ φτιάξει τὴν προῖκα τῆς μικρῆς ἀδελφῆς του, τῆς Χριστίνας. Μένει στὴν Κόνιτσα καὶ δουλεύει σκληρὰ γιὰ τρία χρόνια. Ἔχοντας ἐκπληρώσει ὅλες τὶς ὑποχρεώσεις ἀπέναντι στὴν οἰκογένειά του, φεύγει ὁριστικὰ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος.
Πηγαίνει στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου καὶ ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἡγούμενου Καλλίνικου ὁ νεαρὸς δόκιμος ἀκολουθεῖ τὴν πνευματικὴ ζωή. Διακρίνεται γιὰ τὸν μεγάλο του ζῆλο, τὴ θυσιαστική του ἀγάπη, τὴν ταπείνωση καὶ τὸ πνεῦμα ἀγάπης ποὺ ἔχει γιὰ ὅλους τοὺς ἀδελφούς. Μάλιστα, ὑπομένει ἀγόγγυστα τὴν σκληρὴ συμπεριφορὰ ἑνὸς σκληροῦ μοναχοῦ.
Τελικά, γίνεται μικρόσχημος μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου καὶ παίρνει τὸ ὄνομα Παΐσιος. Ἀποχαιρετᾶ τὴ μητέρα του στέλνοντάς της μιὰ φωτογραφία του καὶ ἕνα ποίημά του, στὸ ὁποῖο περιγράφει τὸ μεγάλο του πόθο γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, γιὰ νὰ τῆς πεῖ ὅτι μητέρα του ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ εἶναι ἡ Παναγία.
Ἐπεισόδιο Α΄
Ἡ ἱστορία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, τοῦ σύγχρονου Ἁγίου ποὺ ἄγγιξε ὅλο τὸν κόσμο τῆς Ὀρθοδοξίας, ξεκινάει μὲ τὴ γέννησή του στὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, στὶς 25 Ἰουλίου 1924. Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, βαφτίζεται ἀπὸ τὸ γέροντα Ἀρσένιο τὸν Καππαδόκη, ὁ ὁποῖος τοῦ δίνει τὸ ὄνομά του. Ἡ γέννηση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου συμπίπτει μὲ τὸν ξεριζωμὸ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Καππαδοκία.
Ἐπεισόδιο Β΄
Οἱ ξεριζωμένοι ἀπὸ τὴν Καππαδοκία γιορτάζουν τὴν ἑορτὴ τῆς Κοίμησης τῆς Θεοτόκου μακριὰ ἀπὸ τὸ χωριό τους, μὲ μιὰ ὑπαίθρια λειτουργία. Φτάνουν στὸν Πειραιᾶ στὶς 14 Σεπτεμβρίου, περιμένοντας νὰ βροῦν τὴ μάνα Ἑλλάδα ποὺ θὰ τοὺς ἀγκαλιάσει, συναντοῦν ὅμως πάρα πολλὲς δυσκολίες καὶ προβλήματα.
Ἐπεισόδιο Γ΄
Σαράντα μέρες μετὰ τὴν ἐγκατάσταση τῶν ξεριζωμένων στὸ κάστρο τῆς Κέρκυρας, ὁ Γέροντας Ἀρσένιος «κοιμᾶται» στὸ νοσοκομεῖο τῆς πόλης, στὶς 10 Νοεμβρίου τοῦ 1924. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς συγκλονίζει ὅλη τὴν κοινότητα, γιατί ὁ Γέροντας Ἀρσένιος ἦταν ὁ πνευματικὸς τοὺς πατέρας, ὁ γιατρός, ὁ δάσκαλος τους.
Ἐπεισόδιο Δ΄
Ὁ Πρόδρομος Ἐζνεπίδης, πατέρας τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, προσπαθεῖ νὰ σταθεῖ χωρὶς τὸν πνευματικό του πατέρα, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ. Εἶναι ἕτοιμος νὰ τὰ παρατήσει, ὅταν ἡ γυναῖκα του Εὐλογία δείχνει τὴ δύναμή της καὶ τὴ σοφία ποὺ κουβαλᾶ στὴν ψυχή της. Τὸν στηρίζει καὶ τὸν βοηθᾶ νὰ μὴ λυγίσει. Ἐννέα μῆνες μετὰ τὴν ἔλευσή τους στὴν Κέρκυρα, φεύγουν γιὰ τὴν Πλαταριὰ Θεσπρωτίας.
Ἐπεισόδιο Ε΄
Μετὰ ἀπὸ πολλὲς περιπλανήσεις καὶ δυσκολίες, ἡ οἰκογένεια τοῦ Πρόδρομου Ἐζνεπίδη φτάνει στὴν Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου. Ἐκεῖ, βρίσκουν ἀνθρώπους ποὺ τοὺς ὑποδέχονται μ’ ἀγάπη καὶ τοὺς βοηθοῦν στὸ νέο ξεκίνημα τῆς ζωῆς τους. Ὁ μικρὸς Ἀρσένιος ψελλίζει τὶς πρῶτες προσευχές του καὶ μεγαλώνει σ’ ἕνα πνευματικὸ περιβάλλον.
Ἐπεισόδιο Στ΄
Ἡ Εὐλογία διακρίνει τὴν πνευματικὴ κλίση τοῦ Ἀρσενίου καὶ φροντίζει, ἀπὸ πολὺ νωρίς, νὰ τοῦ μεταδώσει τὴ μεγάλη της πίστη. Πέρα ἀπὸ τὶς προσευχές, τοῦ μιλάει γιὰ τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴν ταπείνωση, καὶ γιὰ τὸ πὼς πρέπει νὰ πολεμᾶ τοὺς κακοὺς λογισμούς.
Ἐπεισόδιο Ζ΄
Ἡ οἰκογένεια Ἐζνεπίδη ἑτοιμάζεται γιὰ τὸ γάμο τῆς Ἀμαλίας. Ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς πόλεμος ἔρχεται, ὅμως, νὰ ἀνατρέψει τὰ σχέδια καὶ τὶς ζωὲς ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Ὁ Ραφαὴλ καὶ ὁ Χαράλαμπος πηγαίνουν στὸν πόλεμο καὶ ὁ Ἀρσένιος προσπαθεῖ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του νὰ σταθεῖ ὄρθια στὶς πολὺ δύσκολες στιγμές. Ἀκολουθεῖ ἡ γερμανικὴ κατοχὴ καὶ οἱ μεγάλες δυσκολίες ποὺ φέρνει.
Ἐπεισόδιο Η΄
Ὁ Ἀρσένιος, μὲ μεγάλο κίνδυνο τῆς ζωῆς του, σώζει ἕναν συστρατιώτη του ποὺ πληγώθηκε στὴ μάχη. Ὅλοι θαυμάζουν τὸ θάρρος του καὶ προσπαθοῦν νὰ καταλάβουν πὼς δὲν χτυπήθηκε ἀπὸ τὰ πυρὰ ποὺ δέχτηκε στὴν προσπάθειά του νὰ μεταφέρει τὸν πληγωμένο στρατιώτη. Ἡ Εὐλογία δέχεται μιὰ μεγάλη ἔκπληξη. Ὁ Ἀρσένιος ἐπιστρέφει στὸ σπίτι καὶ τῆς λέει ὅτι ἀπολύθηκε ἀπὸ τὸν στρατό. Ἡ χαρά της δὲν θὰ κρατήσει γιὰ πολύ, διότι τῆς ἀνακοινώνει ὅτι θὰ φύγει γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος.
Ἐπεισόδιο Θ΄
Ὁ Ἀρσένιος, ἀκολουθῶντας τὴ συμβουλὴ τοῦ Γέροντα Κυρίλλου, ἐπιστρέφει στὸ σπίτι του καὶ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του νὰ ἀνταποκριθεῖ στὸν καθημερινὸ ἀγῶνα γιὰ νὰ φτιάξει τὴν προῖκα τῆς μικρῆς ἀδελφῆς του, τῆς Χριστίνας. Μένει στὴν Κόνιτσα καὶ δουλεύει σκληρὰ γιὰ τρία χρόνια. Ἔχοντας ἐκπληρώσει ὅλες τὶς ὑποχρεώσεις ἀπέναντι στὴν οἰκογένειά του, φεύγει ὁριστικὰ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος.
Share this post