0:00
/
0:00

Το Ουκρανικό Σχίσμα ως πείραμα εξουνιτισμού και ένωσης Ορθοδοξίας με Παπισμό

Μέσω του Οικουμενισμού επιδιώκεται οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να μετατραπούν σε ουνιτικές. Αυτή τη στιγμή έχουμε το πείραμα της καθολικοποιήσεως της Ουκρανίας μέσω της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας του Επιφανίου.

Κυριάκος Κυριαζόπουλος | Ουκρανικό Σχίσμα | Ουνία


ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ | TV Kosmos
Συνέντευξη του Καθηγητή Κυριάκου Κυριαζόπουλου της Νομικής Σχολής του Εκκλησιαστικού Δικαίου του ΑΠΘ, στο Λοΐζο Λοΐζο για το Radio TV Kosmos 93.8.

Μεταξύ των άλλων ο κ. Κυριαζόπουλος αναφέρει ότι η περίπτωση της Ουκρανίας είναι ένα πείραμα για να διαπιστωθεί το τρόπο με τον οποίο θα μπορέσουν στο μέλλον να ενσωματώσουν τις Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες στην Ουνία με στόχο στη συνέχεια να πραγματοποιηθεί η ένωση με απόδοση στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως του Πρωτείου εξουσίας επί του συνόλου των Ανατολικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.


Το Ουκρανικό είναι πείραμα Βατικανό και Φαναρίου για εξ-ουνιτισμό και ένωση της Ορθοδοξίας με τον Παπισμό | Ορθοδοξία

Η ουσία της ίδρυσης της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είναι μια εξέλιξη αυτής της Οικουμενικής κίνησης ή του Οικουμενισμού. Όπως γνωρίζετε στην Ουκρανία εκτός από την Εκκλησία της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας, υπήρχαν στο δυτικό μέρος της Ουκρανίας η Ουνιτική εκκλησία με Αρχιεπίσκοπο και οι δύο σχισματικές δομές του Πατριαρχείου Κιέβου και της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Πού αποβλέπει η ίδρυση από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινοπόλεως της λεγόμενης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας με προκαθήμενο τον Επιφάνιο; Αποβλέπει στην αποδυνάμωση του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ουκρανία, ούτως ώστε να διευκολυνθεί στην Ουκρανία η ένωση μεταξύ των Ουνιτών με την λεγόμενη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας με Προκαθήμενο τον Επιφάνιο. Ο Σκοπός είναι να γίνει μία ένωση. Να γίνει δηλαδή ένα Πατριαρχείο όπου θα μπουν μέσα κι οι Ουνίτες κι όσοι είναι με τον Επιφάνιο.

Και πού θα υπάγονται όλοι αυτοί;

Θα υπάγονται μέσω Κωνσταντινούπολης στον Πάπα.

Πώς γίνεται αυτό;

Η κατάσταση κατά την οποία είναι ξεχωριστός ο παπισμός από την Ορθοδοξία είναι φαινομενικός, διότι τα πράγματα προχωρούν με βάση το διαχριστιανικό Οικουμενισμό. Υπάρχει κι ο διαθρησκευτικός Οικουμενισμός. Η ένωση των χριστιανικών δογμάτων σε μία δομή. Αυτή η δομή θα λειτουργεί με βάση μία και μόνο πολιτική, την παπική. Μια τέτοια ένωση επιβάλλεται εκτός από την Ευρωπαϊκή ένωση κι από τους διεθνείς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.

Υπάρχει κάποιο σχέδιο να έχει γίνει κάτι τέτοιο μέχρι το 2025 σε επίπεδο ευρωπαϊκό;

Μέχρι τότε το σχέδιο είναι να γίνει μια κοινή σύνοδος Παπικών και Ορθοδόξων για ένωση μέχρι 2025. Γι’ αυτό, τον Ιούνιο του 2019 στη θρονική εορτή του Πάπα, των Αγίων Πέτρου και Παύλου, ο Βαρθολομαίος έστειλε γράμμα στον Πάπα που του λέει «να τελειώνουμε το διάλογο για το πρωτείο του Πάπα την πρώτη χιλιετία, μέχρι το Νοέμβριο του 2020».

Θα σας εξηγήσω πως θα γίνει η Ένωση, γιατί αυτό έχει σχέση και με την Ουκρανία, αφού εκεί εφαρμόζεται το πείραμα της ενώσεως των παπικών με τους Ορθοδόξους. Τώρα γίνεται το πείραμα της ενώσεως μεταξύ της αυτοκέφαλης εκκλησίας του Επιφανίου και της Αρχιεπισκοπής των Ουνιτών. Σ’ αυτό το πείραμα εμπλέκεται το Βατικανό και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Βατικανό κανόνισε μέσω του «Ποντιφικού Συμβουλίου για την Ενότητα των Χριστιανών» ραντεβού του Αρχιεπισκόπου των ουνιτών της Ουκρανίας με τον Βαρθολομαίο.

Εκεί συμφώνησαν να προχωρήσουν οι Οικουμενικές σχέσεις μεταξύ του Επιφανίου και των Ουνιτών στην Ουκρανία. Εκτός από τις συμπροσευχές και τα μνημόσυνα των ναζιστών της Ουκρανίας, διότι μέχρι τώρα οι σχισματικοί ήσαν με το μέρος των Ουκρανών ναζιστών και εμπλέκεται κι ο Επιφάνιος σ’ αυτά τα μνημόσυνα, μ’ αυτά και μ’ άλλα που γίνονται προχωράει ο Οικουμενισμός στην Ουκρανία ως πείραμα για τον οικουμενισμό μεταξύ παπισμού και Ορθοδόξων αυτοκεφάλων εκκλησιών. Προετοιμάζουν το έδαφος για ένωση.

Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η πολιτική του Βατικανού. Το Βατικανό ήθελε πάντοτε από τότε που ανέπτυξε την Ουνία κι έχει πάντα σαν στόχο να κάνει τους Ορθοδόξους Ουνίτες. Να διατηρήσουν δηλαδή την παράδοσή τους, αλλά δογματικά να αναγνωρίζουν τον Πάπα ως αρχηγό της Εκκλησίας με δικαίωμα να δογματίζει. Ο Πάπας να είναι ανώτατος νομοθέτης, ανώτατος διοικητής και ανώτατος δικαστής. Αυτό είναι ο Παπισμός.

Οι Ουνίτες δέχονται δογματικά τον πάπα ως αρχή της Εκκλησίας. Δέχονται δηλαδή την αλλαγή που έγινε στη Δυτική Εκκλησία τη δεύτερη χιλιετία, κατά την οποία μετατράπηκε η δυτική Εκκλησία σε Παπισμό. Σκοπός του Βατικανού είναι να γίνουν Ουνιτικές οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Αυτός είναι ο σκοπός του Οικουμενικού διαλόγου.

Αυτή τη στιγμή γίνεται συζήτηση στη μεικτή θεολογική επιτροπή Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων για το ρόλο του πρωτείου του Πάπα στην πρώτη χιλιετία. Θα συμφωνήσουν μέχρι τέλους Νοεμβρίου του 2020 σ’ ένα κείμενο και θα παρουσιαστούν στη Σύνοδο Παπικών και Ορθοδόξων που θα γίνει το 2025 για την ένωση και θα πουν ότι, εμείς τα βρήκαμε και θα επανενωθούμε με βάση το πρωτείο τιμής του Πάπα της πρώτης χιλιετίας το οποίο τότε αναγνωρίζαμε. Αυτό βέβαια θα είναι μόνο στα λόγια.

Όσον αφορά στο νομοκανονικό μέρος θα είναι συμφωνία με το πρωτείο εξουσίας του Πάπα της δεύτερης χιλιετίας. Κι αυτό δεν θα το λένε. Δηλαδή ο Παπισμός θέλει να εφαρμοστεί ο Κώδικας Κανόνων των Ανατολικών Ουνιτικών Εκκλησιών που εκδόθηκε το 1990 από τον πολωνό Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β΄, να εφαρμοστεί και στις μέχρι τώρα αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Σ’ αυτό τον κώδικα περιλαμβάνονται και δογματικοί κανόνες με τους οποίους επιβάλλεται ο Πάπας ως αρχηγός με πρωτείο εξουσίας.

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κι ο Βαρθολομαίος κάνει το εξής λάθος: Θέλει να κερδίσει κάτι. Θέλει να αναγνωριστεί ότι θα είναι ο επικεφαλής, ότι θα έχει εξουσία επί των μέχρι τώρα Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, όταν θα γίνει η ένωση. Όταν θα υπάρχει πρωτείο εξουσίας του Πάπα θέλει κι αυτός να έχει το αντίστοιχο πρωτείο εξουσίας, το οποίο δεν έχει μέχρι αυτή τη στιγμή, επί των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, που θα γίνουν ουνιτικές στη συνέχεια. Αυτό το πρωτείο εξουσίας θέλει να το κατοχυρώσει μέσω του κοινού Κανονικού Δικαίου με τον Παπισμό.

Το λάθος του είναι ότι στη Νομοθεσία τη Ρωμαιοκαθολική, αμετάβλητοι θεσμοί είναι μόνο ο Πάπας κι οι Επίσκοποι. Οι ενδιάμεσες δομές Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοιποι κλπ, δεν είναι αμετάβλητοι θεσμοί. Ο Πάπας μπορεί να τους αλλάζει. Δηλαδή ακόμη κι εάν δώσει στο Βαρθολομαίο αυτό που ζητάει, να έχει πρωτείο εξουσίας επί των μέχρι τώρα Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, στο μέλλον ο Πάπας θα του το καταργήσει. Διότι είναι εκκλησιαστικού δικαίου κι όχι Θείου δικαίου.

Οι αμετάβλητοι θεσμοί λέγονται Θείου Δικαίου. Οι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι είναι Εκκλησιαστικού Δικαίου, δηλαδή μπορεί να αλλάζουν. Επομένως, αυτό που πάει να πετύχει είναι σαν να κτίζει πάνω στην άμμο ένα οικοδόμημα, το οποίο θα καταρρεύσει. Κάνει λάθος πολιτική και θα χάσει αυτά που έχει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Θα χάσει και το πρωτείο τιμής και στη συνέχεια θα χάσει και το πρωτείο εξουσίας το οποίο προσπαθεί να αποκτήσει μέσω Πάπα.

Οι Ρώσοι τί θα κάνουν;

Οι Ρώσοι τα έχουν συνειδητοποιήσει αυτά. Οι Ρώσοι δεν υπέγραψαν το κείμενο της Ραβένας, για το πρωτείον του Πάπα. Οι Ρώσοι δεν δέχονται ούτε πρωτείο εξουσίας για τον Πάπα, ούτε πρωτείο εξουσίας για τον Κωνσταντινουπόλεως. Έκαναν κι αυτοί τα λάθη τους. Τώρα, όμως, προβληματίστηκαν από τα λάθη τους μετά από τις κινήσεις του Βαρθολομαίου στην Ουκρανία. Μέχρι τότε παρασύρονταν μαζί με τον Βαρθολομαίο.

Από τη στιγμή που δεν πήγαν λόγω Πούτιν στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης κι από τη στιγμή που ήρθε και το θέμα το Ουκρανικό, το Πατριαρχείο Μόσχας είναι προβληματισμένο και για τη δική του πολιτική μέχρι τώρα να ακολουθεί το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στα θέματα του Οικουμενισμού. Βέβαια έχει κάνει λάθη. Έχει υπογράψει και τη συμφωνία στην Κούβα με τον Πάπα.

Έχει προβληματισμό κι από ότι φαίνεται έχει αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα δική του στάση. Εμπλέκονται θέματα εκκλησιαστικής διπλωματίας. Αλλά όταν μπλέκονται η διπλωματία με τον Οικουμενισμό είσαι χαμένος.

Υπάρχουν και άλλου είδους Οικουμενισμοί, μεταξύ Ορθοδόξων και διαφόρων κλάδων του Προτεσταντισμού, Αγγλικανών, Λουθηρανών, Καλβινιστών κλπ Οικουμενισμός με τους Μονοφυσίτες. Όλα αυτά προχωράνε αλλά εξαρτώνται από το μεγαλύτερο πείραμα που γίνεται για ένωση Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών με Παπισμό. Όλα τ’ άλλα μετά εύκολα τακτοποιούνται.

Το πείραμα είναι του εξουνιτισμού, να γίνουν δηλαδή ουνιτικές οι Ορθόδοξες Εκκλησίες με βάση την παπική εκκλησιολογία. Μέσω του Οικουμενισμού επιδιώκεται οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να μετατραπούν σε ουνιτικές. Δηλαδή να Καθολικοποιηθούν. Αυτή τη στιγμή έχουμε το πείραμα της καθολικοποιήσεως της Ουκρανίας μέσω της Αυτοκέφαλης του Επιφανίου.

Επιδιώκεται να ενωθούν σ’ ένα Πατριαρχείο, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος των Ουνιτών της Ουκρανίας, υπό τις εποπτείες του Βατικανού και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αυτή η ένωση προυποθέτει μια εκκλησιολογία με βάση την οποία θα υπάρξει. Την Ορθόδοξη ή την Παπική; Η Ορθόδοξη είναι ανίσχυρη θεσμικά και πολιτικά. Το Βατικανό θέλει και επιδιώκει να εφαρμόσει τη δική του εκκλησιολογία γιατί εάν ενωθεί με την Ορθοδοξία με ορθόδοξους όρους, θα καταρρεύσει ως Παπισμός.