Ἀρχιμανδρίτης Γαβριὴλ | Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Δαβὶδ Εὐβοίας | Μετάνοια
Χρόνια Πολλᾶ! Μιὰ ποὺ σήμερα εἶναι ἡ γιορτὴ ὅλων μας! […] Λίγο ἕως πολύ, ἀδελφοί μου, νὰ μὴν παρεξηγηθεῖ κανείς μας, ὅλοι ὑπήρξαμε καὶ ὑπάρχομε ἄσωτοι. «Οὐδεὶς ἀναμάρτητος τῶν ἀνθρώπων τῷ γένει γέγονεν», μᾶς λένε τὰ ἱερὰ γράμματα τῆς Ἐκκλησίας μας. Κι’ ἂν δὲν ὑπήρξαμε ἐξωτερικὰ στὶς πράξεις ἄσωτοι, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ παραβολή, ὅμως, οἱ Πατέρες λένε ὅτι, ἕνεκα τῆς ἀλαζονείας, τῆς ἐπάρσεως, τοῦ ἐγωισμοῦ ποὺ ἔχομε, ὅλοι ἀπεμπολοῦμε τὸν πλοῦτο τῆς Χάριτος καὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχομε στὴν ψυχή μας.
Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, κατὰ πολλοὺς πατέρας, θὰ ἔπρεπε νὰ ὀνομάζεται ὄχι Παραβολὴ «τοῦ Ἀσώτου», ἀλλὰ «τοῦ Φιλευσπλάγχου Πατρὸς» καὶ κατ’ ἄλλους «τῶν Ἀσώτων Υἱῶν», διότι στὸ τέλος ἀποδεικνύεται ὅτι καὶ οἱ δύο υἱοὶ ὑπῆρξαν ἄσωτοι.
Ἂν ὁμοιάσουμε ὅλοι ἔστω γιὰ ἕνα μικρὸ χρονικὸ διάστημα τὸν ἄσωτο, παίρνουμε θάρρος καὶ καλούμεθα νὰ τὸν ὁμοιάσουμε, ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὴν ταλαιπωρία του, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὴ μετάνοιά του. […] Γιατί ὁ Θεὸς, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Γέροντας Κύριλλος, δὲν μᾶς θέλει ἀναμάρτητους, μᾶς θέλει ἁμαρτωλοὺς μετανοημένους. Καὶ ἔλεγε, ἐπικαλούμενος κι’ ἕνα παράδειγμα ποὺ ἐβίωσε: «Ὁ Θεὸς δὲν κολάζει τὴν ἁμαρτία, τὴν ἀμετανοησία κολάζει».
Ὁ ἄλλος ἀδελφός, ὁ ὁποῖος ἐθεωρεῖτο ἅγιος, εἶναι παράδειγμα πρὸς ἀποφυγήν. Διότι μόλις εἶδε τὴ χαρὰ τοῦ πατέρα γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀσώτου παιδιοῦ του, ζήλεψε, θύμωσε, ὀργίσθηκε. Βγῆκε ὁ ἐγωισμός. Βλέπετε αὐτὸ τὸ θηρίο ποὺ κρύβεται μέσα μας, ὁ ἐγωισμός, δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ συμμετέχουμε στὴ χαρὰ τοῦ Θεοῦ, στὴ χαρὰ τοῦ ἀδελφοῦ μας. Ἐκεῖ μένουμε καταδικασμένοι στὴ δική μας πεποίθηση ὅτι ἐγὼ εἶμαι κι’ ἄλλος κανένας δὲν εἶναι, στὴν αὐτοπεποίθησή μας τὴν ἐγωιστική.
Share this post