Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σχοινάς | Πανδημία & Υγειονομικοί
[…] Κι εμείς δεν σηκώνουμε το ανάστημά μας να σταυρωθούμε. Αλλά να σταυρωθούμε, τί σημαίνει; Έχεις δει κανένα σταυρωμένο να είναι ξάπλα; Όρθιοι είναι οι σταυρωμένοι! Δείτε το σα μια επανάσταση, το να σταυρωθείτε. Δείτε το σα μία τάση να ορθώσετε ανάστημα.
Και τόσοι άνθρωποι και στις μέρες μας, που σταυρώθηκαν και σταυρώνονται ακόμη. Συγχωρέστε με, εγώ θα το πω: Κι αυτοί οι άνθρωποι, οι υγειονομικοί που είναι σε αναστολή - δεν εξετάζω εγώ το εμβόλιο, ας το εξετάσουν αυτοί που πρέπει - αλλά σταυρώνονται γιατί τολμούν να είναι ελεύθεροι! Αυτό εμένα με συγκινεί αφάνταστα! Κι έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί τους! Όχι για το εμβόλιο. Πραγματικά, αυτό δεν μπορώ να το ελέγξω, εγώ. Ούτε γιατρός είμαι, ούτε ξέρω απόλυτα τι έχει μέσα. Μόνο και μόνο επειδή επιβάλλεται, θάπρεπε να είμαστε δίπλα τους, να μην επιβληθεί τίποτε σε κανέναν.
Κι όλοι εμείς λουφάζουμε, ασταύρωτοι και πηγαίνουμε με τους πολλούς. Βολεύει. Λοιπόν, ο Χριστιανός δεν πάει εκεί που βολεύει. Πάει κι εκεί που δεν βολεύει. Δεν λέει τα αναμενόμενα και τα ευχάριστα. Λέει κι αυτά που είναι δυσάρεστα στους ανθρώπους. Και δεν κάνει το θέλημά του πρώτα, αλλά κάνει το θέλημα του Θεού. Και πολλές φορές, θυσιάζει το θέμημά του για την αγάπη του Χριστού για να ζήσουν και οι άλλοι και να κάνουν το δικό τους θέλημα.
Αυτά να τα βάλουμε στην καρδιά μας και με τη χάρη και τη δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού να μπορέσουμε κι εμείς να σηκώσουμε το Σταυρό μας για να πάμε στην Ανάστασή μας. Έτσι;
Share this post